Nog geen kans gehad hier iets over te zeggen, maar eergisteren was het heerlijk vertoeven op het Luisterplein van de Gentse Feesten (buiten de feesten het Laurentplein) Het gewoonlijk prima Hermitage konden we niet meer zien, maar vooraf maakten Frank Boddin en Jonas Winterland het mooie weer. Frank is van cabaretier uitgegroeid tot singer-songwriter. Hij presenteerde zijn cd ‘Boddin’ (we misten de officiële voorstelling eind verleden jaar bij’ De Vieze Gasten) Zijn songs zijn onothodox qua opbouw en inhoudelijk maakt hij ook al ‘gewaagde’ sprongen. Zijn specialiteit lijken gebroken relaties te zijn, een onderwerp waar we ook enige affectie mee hebben. Maar Franks visies zijn ook voor een ervaringsdeskundige verrassend verfrissend. Met prima bandje, te ontdekken!
Jonas Winterland stond voor de derde keer op de GF en hij had dan ook zijn derde cd ‘Liever uit Balans’ meegebracht (er bestaat nog logica!) Die vorige passages waren niet ongemerkt voorbijgegaan, getuige de vele recidivisten in het publiek. Ook hij liet zich uitstekend omkaderen (Jan Borré op keys, bij voorbeeld) Desalniettemin had Jonas last van de zenuws (tell me something new) Dat was gelukkig niet te horen. Het was fijnproeven van ‘Weet je nog, Parijs’, ‘Branden in de Hel’, ‘Burn-out (Meer wil ik niet)’ en andere nieuwe parels aan Jonas’ kroontje. Maar ook het oude werk raakte, vertederde, deed nadenken. ‘Niemand vraagt zich af’ (wat een vertroostende treurnis!) en aangevraagde bis ‘Mensen zijn gemaakt van dun Papier’ bliezen ons opnieuw van de sokken (moesten we die gedragen hebben) Kleine liedjes van een grote meneer!
Antoine Légat (18 07 17)
De Newsle/itter van Antoine Légat online 